My small Balcony Before and After

Ένα μπαλκόνι όσο μικρό και να είναι, δεν παύει να είναι μπαλκόνι. Ειδικά την Άνοιξη και το καλοκαίρι μας δίνει την αίσθηση της δροσιάς που αναζητούμε (πλασματική τις περισσότερες φορές – στην Ελλάδα ζούμε – χαχα), καλύπτει την ανάγκη μας να ξεφύγουμε λίγο από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού. Εγώ προσωπικά το καλοκαίρι βρίσκω ιδιαίτερα αναζωογονητικό ένα βραδάκι στο μπαλκόνι, ειδικά όταν λόγω δουλειάς είσαι κολλημένος στην πόλη.

Αποφάσισα φέτος να κάνω το μπαλκόνι μας λίγο πιο λειτουργικό (και λίγο πιο χρωματιστό, όπως θα δεις). Τα έπιπλα που είχαμε δημιουργούσαν στενότητα χώρου και έκαναν το μπαλκόνι να δείχνει ακόμη μικρότερο. Για να περάσεις έσπρωχνες καρέκλες και τραπέζια.

Αφού θα την έκανα την αλλαγή, είπα να αλλάξω τελείως και το ύφος. Είπα όχι στο κλασικό καφέ του ξύλου και πριν αρχίσω ακόμη να ψάχνω τι επιλογές υπάρχουν, είχα αποφασίσει ότι θα έπαιρνα λευκά έπιπλα και θα έδινα χρώμα με μαξιλάρια και φυτά.

Σε ένα μικρό μπαλκόνι όπως το δικό μας οποιοδήποτε κλασικό σαλόνι ή τραπεζαρία εξωτερικού χώρου θα έδειχνε ογκώδης. Έτσι κατέληξα σε ένα μικρό τραπέζι με 2 καρέκλες, για να τρώμε το πρωινό μας, να πίνουμε τον καφέ μας ή ακόμη και να τρώμε το μεσημέρι. Τρία άτομα είμαστε, χωράμε! Λίγο στριμωχτά μεν, αλλά χωράμε! Διάθεση να υπάρχει!

Μια πολυθρόνα (η αγαπημένη μου) για να αράζω, εννοώ να αράζουμε (μάλλον θα μαλώνουμε για το ποιος θα καθίσει) και δύο σκαμπό που χρησιμεύουν είτε ως τραπεζάκια είτε ως επιπλέον καθίσματα.

Το συνολικό κόστος της ανακαίνισης (αν μπορώ να την πω έτσι) δεν ξεπέρασε τα 250 ευρώ. Το θεωρώ σχετικά οικονομικό το ποσό, αν σκεφτείς ότι μέσα υπολογίζω τα έπιπλα (από ΙΚΕΑ), τα μαξιλάρια, τις γλάστρες και τα φυτά (αφού τα προηγούμενα χάλασαν όλα από την παγωνιά του φετινού χειμώνα).

Πλέον υπάρχει λίγος χώρος να κινούμαστε άνετα και μπορεί και η Μελίνα να βγάζει τα παιχνίδια της έξω και να παίζει στο μπαλκόνι, που τόσο της αρέσει.

Για την σπιτική λεμονάδα που πρωταγωνιστεί στις φωτογραφίες, θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση τις επόμενες μέρες!

Λένα