Σκέψεις για το Καλοκαίρι

Για εμένα σήμερα ξεκινάει επίσημα το καλοκαίρι. Είναι το πρώτο πρωινό των διακοπών μου. Όχι δεν έχω πάει κάπου, είμαι στο μπαλκόνι μου και απολαμβάνω λίγες στιγμές μοναξιάς. Είναι το πρώτο πρωινό μετά από μια γεμάτη χρονιά που μπορώ να πιω τον καφέ μου χαλαρά στο μπαλκόνι και όχι όρθια στην κουζίνα βιαστικά. Και όταν λέω χρονιά, εννοώ ακαδημαϊκή. Για εμένα η χρονιά αλλάζει πάντα τον Ιούνιο και όχι την Πρωτοχρονιά. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνω τον απολογισμό μου, θέτω νέους στόχους και ανασυγκροτούμαι για να ξεκινήσω πάλι ξεκούραστη από Σεπτέμβρη. Όσοι εμπλέκονται με την εκπαίδευση με οποιοδήποτε τρόπο ίσως να  καταλαβαίνουν καλύτερα αυτό που λέω.

Και να ‘μαι λοιπόν στο μπαλκόνι μόνη με τις σκέψεις μου (μόνη γιατί η Μελίνα έχει λίγες μέρες ακόμη για να σταματήσει από τον παιδικό). Ο περσινός Ιούνιος ήταν περίεργος. Είχαμε πάρε-δώσε με γιατρούς και νοσοκομεία. Τέτοιες φάσεις όμως σε κάνουν να εκτιμάς την ρουτίνα της καθημερινότητας. Και το καλό που προέκυψε από την όλη περιπέτεια ήταν ότι προσπαθούμε πλέον να βλέπουμε το πράγματα στις πραγματικές του διαστάσεις και να βγάλουμε το άγχος από την ζωή μας.

Ο φετινός Ιούνιος με βρήκε πολύ κουρασμένη αλλά και πολύ γεμάτη! Μόλις χθες παρέδωσα τις τελευταίες μου εργασίες στον ΑΚΤΟ, μετά από πολλά συνεχόμενα ξενύχτια αλλά από φθινόπωρο μπαίνω αισίως στο τρίτο έτος. Και φυσικά είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου και για όσα μαθαίνω. Μπορούν να το επιβεβαιώσουν όσοι με ξέρουν, αφού δείχνω σε όλους ό,τι project έχω σε εξέλιξη (μιλάμε για πρήξιμο δηλαδή όχι αστεία… Χαχα!).

Νιώθω γεμάτη γιατί με τους μαθητές μου δουλέψαμε πολύ και περιμένω και εγώ μαζί τους τα αποτελέσματα σχολικών και πανελληνίων εξετάσεων με την ίδια αγωνία που είχα όταν έδινα εγώ (δηλαδή πριν 6-7 χρόνια…Χαχα!Ε εντάξει μπορεί να είναι λίγα παραπάνω). Νιώθω γεμάτη γιατί εδώ και λίγους μήνες ξεκινήσαμε με την Κατερίνα το VioletMimosa. Μπορεί να έχω γίνει χίλια κομμάτια για να τα προλάβω όλα αλλά είναι τόσο δημιουργική η ενασχόληση με το blog που την απολαμβάνω. Νιώθω γεμάτη γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους, οικογένεια και φίλους, που με στηρίζουν και μου δίνουν θετική ενέργεια.

Περιμένω με χαρά αυτούς τους δυο επόμενους μήνες για να κάνω πράγματα με την Μελίνα που λόγω φόρτου εργασίας δεν μπορούσα να κάνω μέσα στην χρονιά. Βόλτες, μπάνια, χειροτεχνίες, ταινίες και ό, τι άλλο μας έρθει. Περιμένω να πάρει και ο Δημήτρης την άδεια του και να χαλαρώσουμε οικογενειακώς έστω και για 15 ημέρες.

Θέλω να τα βράδια να λιώνω στο μπαλκόνι και να μην σκέφτομαι τίποτα. Θέλω να αρχίσουμε τις βουτιές στις φανταστικές παραλίες τις Χαλκιδικής. Θέλω να διαβάσω το «Confiteor» του Ζάουμε Καμπρέ, το «Για να μην χάνεσαι στη γειτονιά» και το «Στο καφέ της χαμένης νιότης» του Patrick Modiano, το «Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης» του Μίλαν Κούντερα και καμιά 10αρια ακόμη βιβλία. Θέλω να δω το «La-la-land», το «Moonlight», την αγγλική σειρά που γυρίστηκε στην Κέρκυρα «The Durrels», την καινούρια σεζόν του «Game of thrones» και η λίστα δεν θα τελειώσει ποτέ μου φαίνεται… Χαχα! Ααα και φυσικά Θέλω να ετοιμάσω ωραία θεματάκια για το blog!

Καλό μας καλοκαίρι, λοιπόν!

Φιλιά, Λένα